Όποτε με απομακρύνει από την κρεμάστρα, αισθάνομαι μια τέτοια κοπτική ελπίδα. Κάτω πηγαίνει πίσω μου φερμουάρ. Με βήματα, καθώς και κάνει λίγο κουνάει … αν είχα αναπνοή, θα το κρατήσω, αφού σίγουρα είναι. Συχνά το καθιστούν πέρα από τους γοφούς της, καθώς και όταν το πήρε φερμουάρ μέχρι το λουρί σου σουτιέν, ωστόσο κανονικά, καθώς αισθάνομαι το στέλεχος στις ραφές ακριβώς την ίδια στιγμή. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα γι ‘αυτό, ωστόσο σταματά πάντα. Δεν με νοιάζει αν μπορεί να με φορέσει ποτέ, είμαι χαριτωμένος που με κρατάει. Κάποια μέρα …
Χάρη στο SDN για τον πυρήνα της έννοιας …
Μοιραστείτε αυτό:
Κελάδημα
Facebook
Σαν αυτό:
Όπως η φόρτωση …
Σχετιζομαι με
Μυστική ζωή των εσώρουχων # 14march 27, 2008 Σχόλια 80
Το έκανες! 17 Δεκεμβρίου 2007
Μυστική ζωή των εσόδων. 9december 4, 2006